Wie mij goed kent, weet dat ik een groot voetbalfan ben. Mijn rationele kant laat ik het liefst thuis wanneer ik op de tribunes zit en daarom ben ik in het voetbalstadion meestal niet met mijn job bezig. Maar vanavond keek ik aan de zijlijn naar een wedstrijd van mijn geliefde Beerschot tegen eeuwige rivaal Antwerp. Het was een jeugdwedstrijd van de U13 en ik was uitgenodigd door de twee coaches van de mauve-witten, Maxim en Niels.
Ontwikkelboekje
Ik leerde deze twee coaches onlangs kennen via een gemeenschappelijke connectie op Twitter. De posts van beide heren stralen een heerlijke gedrevenheid en leergierigheid uit, die ongetwijfeld een bron van inspiratie moet zijn voor de jonge spelers in hun team. Dankzij een enthousiaste tweet kwam ik te weten dat ze een ontwikkelboekje hadden opgemaakt dat ze dit seizoen als portfolio aan hun spelers wilden bezorgen.
SMART-doelstellingen
Via het boekje willen ze de spelers week na week laten reflecteren over sterktes en werkpunten die ze in de vorm van SMART-doelen voor zichzelf moeten opstellen. Wie mij goed kent (bis!), weet dat ik op het moment van deze ontdekking niet meer bezig was met het voetbal, maar met mijn job. Ik wou maar al te graag te weten komen hoe ze 12-jarigen zover kregen om zorgvuldig opgestelde SMART-doelstellingen te formuleren, Maxim en Niels vonden het van hun kant fijn om feedback te krijgen op de gekozen werkwijze.
En dus spraken we vanavond af om ideeën uit te wisselen over het schrijven van SMART-doelstellingen, het geven van feedback, de rol van growth mindset in het leerproces en het ontwikkelen van executieve functies. Aangezien ik op school zelf vaak bezig ben met het trainen van attitudes waar jongeren niet zo graag mee geconfronteerd worden, vind ik het bijzonder boeiend om te leren hoe dat proces in zijn werk gaat bij attitudes waarvoor ze wel intrinsiek gemotiveerd zijn.
Huiswerk
De spelers moeten niet enkel nadenken over hun sterktes en werkpunten, ze krijgen van de coaches ook regelmatig huiswerk mee. Maxim vertelde dat ze bijvoorbeeld vragen aan spelers om een kort krantenartikel te schrijven over hun eigen wedstrijd, omdat dit de perspectiefname bevordert en dus ook bijdraagt aan een groeiend zelfinzicht.
Die werkvorm besloot ik te stelen. Ik zet me de komende dagen aan het uitschrijven van een taak waarbij leerlingen die moeten reflecteren over hun gedrag, de opdracht krijgen om een kort krantenartikel te schrijven over wat er gebeurd is. We gebruiken op school momenteel een erg klassieke reflectieopdracht voor dit soort situaties, maar ik ga met de sportcoaches akkoord dat de verslaggeving over het eigen handelen een goede aanzet is om perspectief te leren nemen en tot een beter zelfinzicht te komen.
Zoals ik al zei: werkvormen vind je overal. Zelfs op de Bosuil… Ik vind het inspirerend en leerrijk om in dialoog te gaan met mensen buiten de onderwijscontext. Op welke plaatsen vond jij tijdens de vakantie inspiratie om dit schooljaar mee aan de slag te gaan?
